Pasja a Ostatnie kuszenie Chrystusa
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 Następny

Alex

Witam. Właśnie wróciłam do domu po pracy zmęczona i do tego, po rozmowie z moim Ojcem, mam strasznego doła. Tata słabnie w oczach, z dnia na dzień coraz trudniej jest mu się poruszać, co wyklucza Go krok po kroku z normalnego życia. Widzę jak bardzo jest to dla Niego upokarzające, jak bardzo cierpi z tego powodu. Obserwuję też jak Tata tęskni za Mamą, która odeszła 3 lata temu. Właściwie jestem świadkiem Jego gaśnięcia z tęsknoty. I byłam wiele lat świadkiem ich wielkiej miłości, ich wzajemnego bezinteresownego oddania. Tak, miałam szczęście to widzieć i wzrastać w tej atmosferze. A teraz to cierpienie Ojca – tak boli na to patrzeć...

I teraz czytam Twój post. I tak mi przyszło do głowy – może to śmieszne – no, ale załóżmy: znalazł się ktoś, kto napisze artykuł lub książkę, a potem ktoś na tej podstawie nakręci film o moich Rodzicach (a życiorysy mieli bogate: było AK, a potem UB i więzienie..) Ale ten ktoś stwierdził, że za mało tego na film i puścił wodze fantazji: a to Ojciec zdradził Mamę, a to Mama miała rozterki czy Go nie opuścić – ale w końcu, dla dobra rodziny, postanowiła zostać itp. itd.- o ileż to ciekawsze i atrakcyjniejsze od życia, co? Może bym i poszła na taki film, gdyby nie to, że ja wiem jaka była PRAWDA! A tylko PRAWDA jest ważna i się liczy. Po co mam iść na film, który jest fałszywy, wykorzystuje Prawdę do jakichś wydumanych celów. Czułabym tylko ból i upokorzenie, a może i wściekłość.

Może przydługa ta analogia – ale oddaje, podejrzewam, uczucia wielu osób na temat filmu „Ostatnie kuszenie Chrystusa”. Ja wiem jaka była PRAWDA: Jezus umarł na krzyżu z miłości do mnie. Był ucieleśnieniem miłości czystej, bezinteresownej – był Miłością. I choć najczęściej ja tego nie umiem docenić, to jednak tak było.

A że, jestem człowiekiem grzesznym, małego serca i małej wyobraźni – to poszłam na film „Pasja”: chciałam zobaczyć (nie tylko przeczytać), czułam, że powinnam, choć w tak ułomny sposób, współodczuwać, współcierpieć z innymi świadkami, sama być świadkiem... I choć to tylko film - nie jest on źródłem objawienia, ma pewnie jakieś niedociągnięcia warsztatowe itp., to ja tego nie widziałam, bo odebrałam go bardzo osobiście – przeżyłam tę Prawdę, do czego posunął się Bóg z miłości do mnie, by mnie zbawić. Tylko tyle, i aż tyle – dla mnie wszystko.

Takie „dzieje głęboko religijnego człowieka o szlachetnym sercu, przeżywającego ogromne dylematy - dylematy natury moralnej. Ostatecznie - po licznych doświadczeniach szukania szczęścia w czysto ludzkim wymiarze - wybiera drogę poświęcenia własnego życia dla ludzkości” można przedstawić na tysiące innych sposobów, bez obrażania faktów, bez fałszowania rzeczywistości. To niczego nie wnosi, niczemu nie służy. A jeżeli miałaby to być „fikcja artystyczna” to niech to będzie fikcja od początku do końca: bez posługiwania się Prawdą do zafałszowania rzeczywistości.

Cóż, Macieju, nie poszedłeś na „Pasję”, bo „jej treść jest niezbyt ciekawa” i „ jest dziełem mało oryginalnym”. Trudno mieć pretensje do rzeczywistości, że jest prawdziwa. Nie wiem, jak Cię zachęcić do obejrzenia tego filmu, bo Ty idziesz obejrzeć film jako dzieło , a ja nie poszłam na niego, bo jest „cudowny i wielki” ale dlatego, że opowiada o czymś Cudownym i Wielkim – po prostu inna optyka. To było moje osobiste przeżycie opowieści o moim Ojcu, który posłał swego Syna, by mnie zbawić. Dla mnie, w tym wypadku, treść była ważniejsza od formy. Nie umiem zdobyć się na chłodny obiektywizm w ocenie dzieła, które opowiada prawdę o sprawach tak mi bliskich - jakby to było o moim ziemskim Ojcu i Matce – lub dzieła, które tę prawdę chciało zafałszować. A może takie właśnie spojrzenie zachęci Cię do pójścia na "Pasję". Spojrzeć na ten film oczami innych: może to byłoby ciekawym przeżyciem?
Pozdrawiam i fajnie, że jesteś na forum Smile

maciej

noHumanek

na [mam nadzieje] zdrowy rozum, apsolutna prawda może być tylko jedna więc jeśli są tysiące religi to co najwyrzej jedna wyznaje tą prawdę a może i żadna, prawda może być zatrudna, może być nieakceptowalna emocjonalnie, może być nieosiągalna w żaden sposób ale napewno jakaś jest Wink

i napewno jest tylko jedna. Fajnie było by powiedzieć "Wierzysz w Buddyzm więc napewno to jest prawdziwe dla Ciebie, ja wierze w co innego i to jest prawdziwe dlamnie" .... przez wieki z resztą tak robiono (monoteizm w starożytności był czymś skrajnie aspołecznym bo głosił tylko jedną prawde) w dobie globalizacji i kontaktów różnych kultur i religi wiele podejść próbuje rozwiązać ten problem tak samo jak w starorzytności Sad

Ekumenizm nie polega na okłamywaniu się i robieniu sobie miłych gestów, raczej na wyjaśnianiu na wzajem swoich postaw, poznaniu i akceptacji tego co "organizacyjne", i przedewszystkim oddanie tego w co się wierzy pod osąd Boga! a nie siły miecza

hiob

Maciej, niewiele mogę dodać do tego, co napisała Alex. Argumentowałem w podobny sposób, tłumacząc dlaczego nie mogę się pogodzić z produkcją tego typu filmów. Rozumiem, że nie każdy uznaje, że Jezus jest Bogiem, choć nie rozumiem dlaczego. Uzasadniałem to w tym tekście:

[link widoczny dla zalogowanych]

Nie rozumiem jednak, gdy ktoś wiedząc, kim jest Jezus dla miliarda ludzi na świecie, tworzy o Nim bluźnierczy film. W dzisiejszym świecie byłoby nie do pomyślenia, by wyprodukować kłamliwy film o Murzynach, Żydach, czy film ośmieszający osoby kalekie, ale szyderczy, kłamliwy, poniżający film o chrześcijanach? Katolikach? O Jezusie? Dlaczego nie? Bycie antykatolikiem, wrogiem chrześcijaństwa, bluźniercą przeciw Jezusowi jest modne. Popularne w kręgach lewicujących intelektualistów. Ataki na naszą wiarę nie są „politycznie niepoprawne” Jest to ostatni społecznie dopuszczalny „prejudice” , ostatni społecznie akceptowany przejaw szowinizmu.

Nie chodzi więc o to, że producent, czy reżyser „Ostatniego kuszenia” jest, czy nie jest wybitnym artystą. Gdyby na przykład zrobił on film opluwający Polskę, poniżający Polaków, prawdopodobnie (przynajmniej mam taką nadzieję) nie miałbyś problemu z bojkotem takiego „dzieła”, niezależnie od tego jak dobrze byłoby ono nakręcone. Nie chodzi tu bowiem o to, jak film jest zrobiony, ale co przedstawia.

Film Gibbsona jest arcydziełem. Pokazuje mękę Jezusa tak, jak nikt jej do tej pory nie pokazał. Obiektywni krytycy w Stanach zgadzali się, że był to film godny Oscara, a jedynie z powodów politycznych (mówię o małej polityce kręgów filmowych, nie o jakiejś interwencji rządu) nie był nawet kandydatem do tej nagrody. Wielu członków Akademii Filmowej wręcz mówiło, że odrzucili ten film nawet go nie oglądając. Ale to nikogo tutaj nie zdziwiło. Ale jeżeli Ty uważasz, że film warto zobaczyć niezależnie od tego o czym on jest, jeżeli jest on filmem dobrym, powinieneś zobaczyć „Pasję”. Trudno uważać się za kinomana, znawcę filmów i opuścić taki film.

Dzięki za przytoczenie opinii Twego przyjaciela, który uważa się za katolika. Każdy ma prawo do swej opinii i każdy może nazywać się katolikiem. Ja jednak nie bardzo mogę się doszukać logiki w jego wypowiedzi. Ale cóż, to także jest tylko moja opinia.

maciej

Hiobie, myślę, że powinieneś trochę poprawić swój tekst. Piszesz na przykład: "Jednak wiele osób, nawet nie negując faktu, że Jezus jest postacią historyczną i żył naprawdę tysiącami Palestynie przed dwoma tysiącami lat, nie zgadza się z taką interpretacją postaci Jezusa z Nazaretu. Celem tego tekstu jest wykazanie, że właśnie taka interpretacja jest jedyną możliwą do zaakceptowania. Każda inna jest nielogiczna i wewnętrznie sprzeczna." Abstraując od przypadkowego użycia w tekście o jednego "tysiącami" za dużo, wczytaj się w niego i zastanów się, co napisałeś! Błąd stylistyczny to się chyba nazywa, nie jestem pewien. Chociaż z drugiej strony... Sam oceń. Ja bym to ujął inaczej i tyle.

Poza tym aby przekonać czytelnika o boskości Jezusa z Nazaretu posługujesz się Pismem Świętym. Pomysł dość kuriozalny. To tak jakby wyrabiać sobie obiektywne zdanie na przykład o okresie PRL, biorąc pod uwagę wyłącznie teksty pisane przez jego zaprzysięgłych przeciwników. Jest to poprostu nieobiektywne. Lepiej by było, gdybyś korzystał ze źródeł niechrześcijańskich. Byłbyś bardziej wiarygodny dla niecrześcijanina, takiego jak ja.

Starasz się porównać chrześcijaństwo do buddyzmu. Traktujesz buddyzm jako religię. Oczywiście, jak zauważyłeś, budyzm jako religia, rozwinął się z systemu etyczno - soteriologicznego. Ciężko jest wogóle człowiekowi zachodu połapać się w buddyzmie. Jest poprostu systemem obcym kulturowo. Sądzę, że porównywanie go z religią chrześcijan, mija się z celem. jako dyletant nie będe więcej pisał o buddyzmie.

Piszesz, że: "Każdy, kto czyta Ewangelie zgadza się, że Jezus był dobrym, mądrym człowiekiem i Jego nauczanie odznaczało się niezwykłą głębią. Zgadzają się z tym nawet niewierzący i wyznawcy innych religii. Mahometanie (nazwa, której tu używasz jest uznawana za nieprwidłową, jeśli można doradzić, staraj się pisać "muzułmanie", w przeciwnym wypadku niebezpiecznie ocierasz się o bluźnierstwo!) uważają Go za Proroka, a Gandhi uważał Go za największego moralistę w historii ludzkości". Tak, gdybyś obejrzał "Ostatnie kuszenie" być może dostrzegłbyś, że właśnie tak samo uważali twórcy tego filmu.

"No, a gdybym powiedział, że jestem Bogiem, zaraz bym został zapakowany w kaftan bezpieczeństwa". Napewno nie przeze mnie. Ja podniósłbym raban i krzyczał, że nie powinno się prześladować panteistów! Wink

"Czemu więc apostołowie uwierzyli Jezusowi? A za nimi ponad miliard katolików i setki milionów chrześcijan innych denominacji"? Moim zdaniem odpowiedź jest prosta. Bo pozostają wierni swojej religii.

I w końcu 7 pytań... Pierwsze trzy... Hmmm... Jeżeli miałbym je przyjąć jako argumenty, mając przed oczami samobójcze zamachy, tak częste ostanio w różnych zakątkach świata, uznałbym, że to właśnie fundamentaliści islamscy mają rację, a nie chrześcijanie. Kolejne trzy są logiczne same dla siebie. Ateista nie miałby z nich żadnego pożytku. Argument siódmy jest wogóle nie do przyjęcia w poważnej dyskusji. Ja też mogę wymienić wielu ateistów przewyższających mnie intelektualnie, i nie przypisujących w żaden sposób Jezusowi cech boskich, na przykład: Demokryta z Abdery, Denisa Diderot, Benjamina Franklina, Karola Marxa, Bertranda Russella, Alberta Camus, Jacka Kuronia, Richarda Dawkinsa, Jaromira Nohavicę. Ale licytowanie się w ten sposób jest moim zdaniem pozbawione sensu.

"W przeciwieństwie do Islamu, który naucza, że to przemoc i wycięcie w pień niewiernych daje zbawienie, prawdziwe chrześcijaństwo jest religią nastawiania drugiego policzka." A tu pojechałeś "z grubej rury". Nawet ja, ateista muszę to stwierdzić: BLUŹNIERSTWO! To tak jak ja bym napisał, że w przeciwieństwie do chrześcijaństwa, który naucza, że to przemoc i wycięcie w pień lekarzy dokonujących aborcję daje zbawienie, prawdziwy ateizm nie wprowadza kobiet w poczucie winy z powodu seksualności. Takie "blah blah".

Wróćmy na forum.

Alex

tak na wstępie

maciej

Ten post rozpocznę wstępem, który pozornie jest nie na temat. Właściwie dotyczy sposobu prowadzenia dyskusji.

Jestem przeciwnikiem narkotyków, choć nigdy ich nie próbowałem. Czasem zdarzyło mi się dyskutować na temat marihuany z jej zwolennikami. Dziwili się mi jak mogę krytykować coś, czego nigdy nie próbowałem. Wtedy pytałem się, czy zgwałcili kiedyś jakąś kobietę. Kiedy mi odpowiadali że nie, ja pytałem się, co myślą o przestępcach seksualnych. I czy jeżeli ich potępiają, to jakimi kryteriami kierują się oceniając tych ludzi.

Rozmiem, że Alex, Hiob, noHumanek i reszta forumowiczów będą chcieli, być może, "załatwić mnie" w tym momencie tym samym chwytem erystycznym, który stosowałem wobec zwolenników lekkich dragów, ale proszę, odpowiedzcie, jeżeli istnieją według Was inne wytłumaczenia: jak można oceniać dzieło sztuki, ktorego się nie oglądało? Jak można twierdzić, że obraża ono czyjeś uczucia religijne, skoro nie zna się jego treści? Uściślijmy: jakim prawem np. Alex (lub ktokolwiek) twierdzi, że film ten obraża jej uczucia religijne, skoro go nie obejrzała? Prawem kaduka? Zakładam tu, że tak właśnie jest, że "Ostatnie kuszenie" obraża Wasze uczucia, mimo, że go nie oglądaliście. Jeżeli się mylę, proszę mnie wyprowadzić z błędu.

hiob

Alex

hiob

Powracam do odpowiedzi udzielonej Maciejowi. Przyznaję, że jeszcze nie przeczytałem ostatnich postów, więc już być może ktoś odpowiedział na ten post, więc być może powtórzę coś, co już było powiedziane. Chcę jednak ustosunkować się do tego, co było zamieszczone wcześniej.

maciej

noHumanek

maciej

noHumanek

hiob